/ من كه با دين عرب آميخته ام
/ كيش و آيين را به تازى باخته ام
/ من كه زرتشت كهن را داده ام
/ جاى آن قر آن تازى ديده ام
/من كجا ايرانيم؟
/من كه نامم نام تازى گشته است
/گه غلام اين و گه آن گشته است
/ميروم مشهد به پا بوس رضا
/ گرچه فردوسى همانجا خفته است
/ من كجا ايرانيم ؟
/من كه تاج شاهيم چون رفته است
/ جاى آن عمامه بر سر رفته است
/ من كه جشنم جاى نوروز و سده
/ عيد فطر و عيد قربان گشته است
/ من كجا ايرانيم ؟
/ من كه بر گوشم چو روحم خسته است
/ زاهدى بانگ اذان را گفته است
/ بر سر هفت سين من هر نوبهار
/ جاى شهنامه چو تازينامه است
/ من كجا ايرانيم ؟
/ من كه از دستم زبانم رفته است
/ آن شكر شيرين نباتم رفته است
/ من كه از پارسى به فارسى تن دهم
/ چون عرب با واژه ام بيگانه است
/ من كجا ايرانيم ؟
/ من كه قلبم با عزا پر گشته است
/ با غم بيگانه دل آغشته است
/ من كه با اشك و غم و سينه زنى
/ شور و شادى از برم گم گشته است
/ من كجا ايرانيم ؟
/ من كه خرمدين ز يادم رفته است
/ مهر ميهن از روانم رفته است
/ گرچه از بانگ خروس تابانگ شب
/ حلق من الله اكبر گفته است
/ من كجا ايرانيم ؟
/ من كجا ايرانيم تا فتنه است
/ من كجا ايرانيم تا فتنه است
/ خاك ميهن در كف بيگانه است
/ من كجا ايرانيم تا ميهنم
/ اينچنين بى يار و ياور گشته است
/ من كجا ايرانيم ؟