«تصدقت شوم؛ الهي قربانت بروم، در اين مدت که مبتلاي به جدايي از آن نور چشم عزيز و قوت قلبم گرديدم متذکر شما هستم و صورت زيبايت در آينه قلبم منقوش است. عزيزم، اميدوارم خداوند شما را به سلامت و خوشي در پناه خودش حفظ کند. [حال] من با هر شدتي باشد مي‌گذرد ولي به حمدالله تاکنون هرچه پيش آمد خوش بوده و الان در شهر زيباي بيروت هستم. حقيقتا جاي شما خالي است. فقط براي تماشاي شهر و دريا خيلي منظره خوش دارد. صد حيف که محبوب عزيزم همراهم نيست که اين منظره عالي به دل بچسبد... ايام عمر و عزت مستدام. تصدقت. قربانت؛ روح‌الله.»
گرچه خانم خديجه ثقفي؛ بانو قدس ايران، همسر گرامي امام خميني در همان ايام فروردين‌ماه 1312 هجري شمسي نامه عاشقانه حضرت روح‌الله رهبر آينده انقلاب اسلامي ايران را از فرط شرم و حياي ايراني و اسلامي پاره کرده، اما چند سال پيش اين نامه از همه جا سردرآورده و نه فقط در صحيفه امام که در مطبوعات و حتي راديو و تلويزيون خوانده شد.
عاشقانه‌ترين نامه‌اي که از يک فقيه، مجتهد، مرجع تقليد شيعه و رهبر فرهمند ايران طي بيش از يک دهه بر جاي مانده و نه فقط در ميان روحانيان و سياستمداران که در ميان روشنفکران و نويسندگان هم بي‌نظير است.
اما اين خانم کيست که «روح‌الله» خميني با همه قدرت و عظمت سياسي و ديني‌اش به قربانش مي‌رود، تصدق‌اش مي‌شود، نور چشم و قوت قلبش مي‌خواند و حتي در ساحل زيباي بيروت صد حيف مي‌خورد که محبوب عزيزش همراهش نيست؟
او كسي نيست جز خديجه خانم ثقفي همسرگرامي امام (ره) .......
اميدوارم از اين موضوع خوشتان بييايد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر