وطنم ايران.. سوگند مي خوريم
بنام خونهای گرانبهایی که بخاطر تو در دامانت ریخته شد و پرچمت را گلگون نمود
بخاطر اشک مادران و پدران و همسران و فرزندانی هنوز در غم از دست دادن عزیزانشان لباس غم از تن در نیاورده اند
به قلبهای اندوه بار و شکسته فرزندانت که در سراسر ایران گسترده اند
به نام انسانهای پاکی که بخاطر ایده ها و عقایدشان در اعماق خاک سردت استخوان برهنه کرده اند
به روان فرشته دخترانت که در شب اعدام بنام خدا از آنان هتک حرمت شد
به یاد پسران نیکت که پرچم بیگانه بر اندامشان پوشاندند و اعدامشان نمودند
به عظمت روح شیر زنان و مردان سلحشورت که بخاطر پاسداری از نام و عرضت جان پاک خود را فدایت نمودند
به روح بزرگانی چون ستار خان ها ، باقر خان ها ، کسروی ها و گلسرخی ها و
به بزرگداشت اصالت هزاران نفر که شهامت کردند و حق گفتند و امروز در غل و زنجیر بسر میبرند و از کوچکترین حقوق اولیه یک انسان بدورند
ای مهد دلیرانم ... ای سرزمینم ... ای مادرم ... ای وطن
آبی آسمانت را ... خاک تفته ات را ... شفق سرخت را ... آبروی از دست داده ات را ... حرمت گذشته ات را ... شیرینی آب خالصت را ... عظمت روح گمگشته ات را ... مرزهای آبی و تمامیت مرزی از دست رفته ات را و نام پر فروغت را
باز پس خواهیم گرفت
ای ایرانم ... چون تو نباشی تنم ، روحم و روانم مباد و تا هستم بتو میبالم
ترا ستایش میکنم ای خاک مقدسم
به امید روزی که پرچم سه رنگ شیرو خورشید را بر قله دماوند به احتزاز در بیاوریم
وایرانی آزاد و آباد داشته باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر