دیرگاهیست که خانه - هوای غربت گرفته است !!!!
گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرتان زخم دار است
با ریشه چه می کنید ؟؟
گیرم که بر سر این باغ-بنشسته در کمین پرنده اید
پرواز را علامت ممنوع می زنید !
با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید ؟؟
گیرم که می کشید
گیرم که می برید
گیرم که می زنید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید ؟؟! ( خسرو گلسرخی )
با سپاس
آفریدگار طبیعت نگهدارتان باد .
با تشکر از عسلی جون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر