پیام حسینعلی منتظری

بسم الله الرحمن الرحيم ‏

(الملک يبقی مع الکفر و لا يبقی مع الظلم )‏

‏ ‏ملت بزرگوار و فهيم ايران
‏ ‏سلام و تحيت به پيشگاه شما مردم غيور و فداکار، که يک بار ديگر همچون‏ ‏گذشته های پر افتخارتان در صحنه سياسی و اجتماعی کشور، رشادت و‏ ‏بلوغ فکری خويش را به اثبات رسانديد و برای احقاق حقوق از دست‏ ‏رفته خود، صبورانه سختی ها را تحمل نموديد; ولی مسئولين امور با آن که به‏ ‏يقين می‎دانند که همه منصب و مقامشان ثمره جانفشانی ها و از‏ ‏خود گذشتگی های شما ملت عزيز و بزرگوار است ، با کمال تأسف در برابر‏ ‏خواسته به حق شما مردم عزيز روشهايی اتخاذ نموده و به اعمالی دست زدند‏ ‏که در باور هيچ انسان منصفی نمی گنجد.

‏‏

‏ ‏اينجانب که در حد توان خويش ، در مبارزات عليه رژيم گذشته و برقراری‏ ‏جمهوری اسلامی نقش داشته ام ، ضمن اظهار تأسف و ناراحتی از اين‏ ‏برخوردها و رفتارهای چند روز گذشته ، در برابر مردم احساس شرمندگی‏ ‏می‎نمايم و صراحتا اعلام می‎دارم که اسلام عزيز و سيره نبوی و منش‏ ‏علوی با رفتار حاکمان فعلی تفاوتی آشکار دارد. اين برخوردها و سياستها‏ ‏که زير لوای حاکميت دينی انجام می‎شود به يقين موجب بدبينی اقشار‏ ‏وسيعی از مردم به اصل اسلام و حاکميت دينی خواهد شد و زحمات‏ ‏ارزشمند علمای اسلام را از بين خواهد برد.
‏ ‏در کشور و نظامی که به اسلاميت و شيعه بودن خويش می‎بالد چگونه در‏ ‏منظر و مرآی جهانيان و پس از گذشت فقط سی سال از پيروزی انقلاب و‏ ‏در حالی که هنوز توده های مردم صحنه های پايانی رژيم گذشته را به ياد‏ ‏دارند، تهران و برخی شهرهای بزرگ ديگر را به يک پادگان بزرگ تبديل‏ ‏کرده اند و با سياستهای غلط خود برادران نظامی و انتظامی را در مقابل‏ ‏مردم قرار داده اند و با راه انداختن مأموران لباس شخصی که خاطره ‏ ‏چماقداران شاه را در اذهان تداعی می‎کند، ناجوانمردانه به جان جوانان و‏ ‏مردان و زنان اين مرز و بوم تاخته و آنها را به خاک و خون می‎کشند. با‏ ‏انحصاری نمودن تمامی امکانات رسانه ای و تبليغاتی ، روشنفکران و‏ ‏فرهيختگان و دانشجويان که همگی چشم و چراغ و فرزندان اين ملت اند را‏ ‏وابسته به اجانب می‎خوانند و هر روز به بهانه ای واهی آنها را دستگير و‏ ‏زندانی می‎نمايند. اينان سرمايه های اين مملکت اند. چرا آمار فرار مغزها از‏ ‏کشور تا اين ميزان بالاست ؟
‏ ‏آيا اين گونه برخورد با مسائل موجب وهن اسلام و تشيع نمی شود؟! آيا‏ ‏روش و سيره پيامبر(ص ) و حضرت علی (ع ) که ما افتخار پيروی از آنان را‏ ‏داريم همين گونه بوده است ؟! رسول بزرگوار اسلام (ص ) و امير مومنان (ع )‏ ‏هيچ گاه مخالفان خود را دشنام نداده و به آنان تهمت نزدند، آنان را با شمشير‏ ‏ساکت ننموده و سياست ناپسند و نابخردانه خودی و غير خودی را در‏ ‏مورد مسلمين پياده ننمودند. اينکه عده ای نسبت به حکومت خودی بوده‏ ‏و بتوانند دست به هر جنايتی بزنند، به خوابگاه دانشجويان حمله نموده و آنها‏ ‏را مورد ضرب و شتم قرار داده و از طبقه بالا به پايين پرتاب کنند،‏ ‏قتل های زنجيره ای را انجام دهند و فرهيختگان اين ملت را وحشيانه ترور‏ ‏نمايند و از مجازات مصون باشند، با هيچ دين و آئينی سازگار نيست ;‏ ‏خصوصا با شريعت مقدس اسلام که پيغمبر آن ( رحمة للعالمين ) است و‏ ‏جانشين بر حق او به خاطر درآوردن خلخال از پای زن يهوديه می‎فرمايد:‏ ‏اگر کسی از اين غصه بميرد بر او ملامتی نيست .
‏ ‏اينجانب برای کليه شهدا مخصوصا شهيدان چند روز گذشته علو درجات ، و‏ ‏برای بازماندگان غمديده آنان صبر جميل و اجر جزيل از خداوند متعال‏ ‏خواهانم .
‏ ‏توصيه من به ملت عزيز و بزرگوار ايران آن است که در کمال متانت و‏ ‏آرامش با آگاهی کامل خواسته های منطقی و بر حق خويش را پيگيری‏ ‏نمايند.
‏ ‏به مسئولين و سردمداران حکومتی سفارش می‎کنم که با برخوردهای تند و‏ ‏غير عقلايی بيش از اين موجب بی اعتمادی ملت به آنان و جدايی مردم از‏ ‏نظام نگردند; و با دست برداشتن از لجاجت و اظهارات و عقايد اشتباه و‏ ‏تنگ نظری ، بين خود و مردم تفرقه ايجاد نکنند; و نسبت به اشتباهات‏ ‏انجام شده از مردم عذرخواهی نمايند; و با تشکيل هیأتی بی طرف و دارای‏ ‏اختيارات تام ، انتخابات اخير را به سرانجامی قابل قبول برسانند; و باور‏ ‏داشته باشند که مقامات دنيوی پايدار نبوده و ارزشی ندارد و آيه شريفه ‏ ( تلک الايام نداولها بين الناس ) را آويزه گوش کنند. اگر مردم شريف‏ ‏امروز خواسته های به حق خود را در اجتماعات آرام مطرح نکنند و‏ ‏مظلومانه سرکوب شوند، عقده هايی شکل خواهد گرفت که ممکن است‏ ‏بنيان هر حکومتی را هر چند مقتدر باشد برکند.
‏ ‏در پايان حقيقت مرگ و قيامت را به خود و همگی افراد گوشزد نموده و از‏ ‏خداوند متعال می‎خواهم که توفيق ايمان و باور به ( انا لله و انا اليه‏ ‏راجعون ) را به همه ما عنايت بفرمايد. آمين رب العالمين .
‏ ‏والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته .

‏‏۳ تير ماه ۱۳۸۸‏ ‏حسينعلی منتظری