میهن بزرگمان، در چنان شرایطی قرار گرفته است که سرنوشتش می تواند در راستای خواسته های بنیادین مردم، برای همیشه دگرگون شود. در تاریخ معاصر ایران، هیچ جنبشی، چنین سرنوشت ساز نبوده است؛ چرا که پیروزی و شکست آن، با پیروزی و شکست حکومت دینی گره خورده است؛ دینی که ماهیتِ حکومتی آن از پرده برون افتاده و در برابر دیدِ میلیون ها ایرانی، قرار گرفته است. مضحکه های تلویزیونی نامزدهای ریاست "جمهوری" بیش از هر زمان دیگر، روشن کردند که سرسپردگان رژیم، برای غارت ثروت های بیکران این سرزمین، آماده شده اند تا یکدیگر را در سر هر بازار، به تحقیر بگردانند و به سبک اراذل و اوباش حکومتی و گرگ های گرسنه، یکدیگر را از میان بردارند. نیز، بر کسانی که می خواهند و می توانند ببینند، روشن شد که مردم از سران حکومتی گذشته و بخت این را یافته اند که برای نابودی این رژیم پیشاتاریخی، نبرد نهایی را سامان دهند.
در چنین وضعیتی، سران رژیم، ظاهراً در تلاشند تا ثروت های هنگفتی را که از مردم و کشور دزدیده اند، از کشور خارج کنند. بیش از هر نهادی، بر کارمندان بانک مرکزی ست که از خروج ثروت مردم، جلوگیری کرده و غارتگران را به مردم معرفی کنند.
هممیهنان گرامی!
گزاف نخواهد بود، اگر بپذیریم که پیش بینی خمینی در پیوند با بود و نبود اسلام، هر روز به واقعیت نزدیکتر می شود. او، گفته بود؛ شکست حکومت اسلامی، شکست همیشگی اسلام در ایران است.
خیزش مردمی، از مرحلۀ اعتراض گذشته و ماهیتی انقلابی به خود گرفته است. حکومت اسلامی نیز برای خاموش کردن صدای مردم، به کشتار روی آورده است. اما این صدا، هر روز رساتر به گوش جهانیان می رسد.
مردم، تا کنون در کنار شعار "مرگ بر دیکتاتور" با ابزارسازی شعارهایی مانند " الله اکبر، الله اکبر" حضور بسیاری از جوانان را که جز حکومت اسلامی تجربۀ دیگری نداشته اند، در خیابان های انقلاب، تضمین کرده اند. اما، در رهگذر این انقلاب، می رود که شعارها در چارچوب نفی تمامیت رژیم ساخته و پرداخته شوند و "زنده باد ایران" فریاد همۀ ایرانیان آزادیخواه و دمکرات شود.
هممیهنان گرامی!
نظام حاکم بر ایران در تمامیت خود، به پایان خود رسیده و تمام راه ها در برابرش بسته است. در چنین فضایی ست که همۀ اقدام های حکومتی، با هر نیتی هم که انجام پذیرند، نتیجه ای وارونه به دنبال داشته، رژیم را آسیب پذیرتر می کند و به روند فروپاشی آن، شتاب بیشتری خواهد بخشید.
هممیهنان گرامی!
اینک، بیش از هر زمان دیگر، نبودِ یک نهاد رهبری پویا که بتواند جنبش میلیونی مردم را به هدف برساند، احساس می شود. نباید چشم انتظار افراد و سازمان های سیاسی ای بود که سرنوشت خود را با سرنوشت حکومت اسلامی، پیوند داده اند.
اوضاع انقلابی، خود به خود، امکان های انقلابی بوجود می آورد. بر جوانان و دانشجویان و زنان و کارگران و روشنفکران مبارز است که هر چه زودتر، با تشکیل نهادی ملی از نمایندگان خود - که بتواند خود را از ضربۀ حکومت اسلامی در امان بدارد - سازماندهی گذر از حکومت اسلامی را به عهده بگیرد و جنبش شهروندی مردم ایران را تا پیروزی بر حاکمان انسان ستیز اسلامی، سازمان دهد و زمینه را برای برپایی نظامی سکولار، یا لائیک و دمکرات که بر اندیشه ها و فرهنگ والای ایرانی تکیه دارد، آماده کند.
ما، در راه حرکت بزرگ شما، در کنارتان خواهیم بود.
با باور به پیروزی،
زنده باد آزادی،
زنده باد ایران.
کیخسرو آرش گرگین. شاعر و فعال سیاسی
میرزاآقا عسگری. مانی. شاعر و فعال فرهنگی
جهانگیر لقائی. فعال سیاسی
جواد اسدیان. شاعر و تحلیل گر سیاسی
رضا علوی. نویسنده و فعال سیاسی
برای تماس با ما از ایمیل های زیربهره بگیرید:
asgarimani@yahoo.de
kaikhosrow-arash-gorgin@web.de
j-asadian@web.de
آدینه، 29 خرداد 1388 برابر با 19 یونی 2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر