پرزیدنت اوباما! اگر جهان همچنان که شما به مسئله ایران برخورد میکنید به مسئله سیاهپوستان برخورد میکرد آیا شما میتوانستید امروز رئیس جمهور امریکا باشید؟
پرزیدنت اوباما! امروز 20 جون روزی از روزهای دلنشین تابستان است که در اروپا و حتمن امریکا مردم با رفتن به طبیعت و لذت بردن از امکانات رفاهی کشور هایشان و یا بودن در کنار عزیزانشان زمان را سپری میکنند ولی ملت ایران در همین لحظه که من مشغول نگارش این سطور برای شما هستم دارند در زیر گاز اشک آور و باتوم برقی و ضرب و شتم نیروهای گارد ویژه آیت الله علی خامنه ای و تیر بار های نیروهای سپاه و بسیج قلع و قمع میشوند.
آری به دین دلیل دارند قلع و قمع میشوند که آیت الله خامنه ای مایل است دیکتاتوری مذهبی خویش را با زور چماق و باتوم و پاسدار و بسیج و سپاه و نیروهای نظامی و شبه نظامی در ایران و عراق و افغانستان و لبنان و غزه و با قدرت بمب اتم در ایران و منطقه خاور میانه حفظ کند تا بدین وسیله بتواند شیعه گری اسلامی را در منطقه ترویج کرده و از این پایگاه یعنی خاور میانه جهان را با تهدیدات اتمی به تمکین از خلیفه گری اسلامی بکشاند.
ایشان دیروز رسما در نماز جمعه اعلام کرد که در صورت کردن ننهادن مردم ایران به آرائی که ایشان غیر تقلبی میخواند و برای احمدی نژاد دست و پا کرده کردن ننهند و به دستور ولی امر مسلمین جهان گوش نکنند با انواع سرکوب ها مواجه خواهند شد.
پرزیدنت اوباما به خوبی و بهتر از این نگارنده آگاهند که دعوای مردم با آیت الله علی خامنه ای بر سر چند تا رای تقلبی یا غیر تقلبی نیست بلکه این خود یک آتوی سیاسی است برای راه بردن به آزادیهای انسانی که هر انسانی در جهان و در عصر گلوبالیزم میبایستی از آن برخوردار باشد
مسلمن جنابعالی بهتر من مطلعید که فریاد های آزادیخواهانه رنگین پوستان در امریکا و در سراسر جهان از عصر برده داری تا کنون و مخصوصا فریاد های دکتر مارتین لوتر کینگ در اینکه "من امیدی به آینده ای دارم" اگر با بی توجهی و پاسفیسم جامعه جهانی روبر میشد و اگر جامعه جهانی نیز که شاهد سرکوب سیاهپوستان در قاره های مختلف بود سرکوب آنان را امری داخلی و مربوط به خودشان میدانست چنان که جنابعالی سرکوب مردم ایران را مربوط به خودشان میدانید کدام امریکائی امروز میتوانست با آزادی کامل حسین باراک اوباما را به رهبری خویش برگزینند؟
و اگر جهان همچنان که جنابعالی به مسئله خیزش ایرانیان در مقابل تهاجم 30 ساله فاشیزم دینی ایران برخورد میکنید و از پاسفسیم مفرط برای بر هم نخوردن میز مذاکره آینده سود میجوئید به مسئله آفریقای جنوبی و نلسون ماندلا برخورد میکرد حتما شخص ماندلا هم تا بحال صد کفن در زندان آپارتهاید آفریقای جنوبی پوسانده بود.
پرزیدنت اوباما!
من یک شاعر و نویسنده تبعیدی هستم که نزدیک به 40 سال از عمرم را برای احیای آزادی بیان و دمکراسی در ایران صرف کرده ام و 40 سال تبعید رمقی در پاهایم بر جای نگذاشته که با سلامت جسمی روزی به وطنم باز گردم اما شعرای ایران را و جوهر گفتارشان را بخوبی میشناسم شما وقتی در تبریک نورزیتان به مردم ایران از شعر سعدی این شاخصه ادبیات فارسی سخن گفتید در دلم شما را با احساسی عمیقا انسانی که از این شعر به مخاطبانتان الغاء میکردید تحسین کردم
بنی آدم اعضاء یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدر آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی
پرزیدنت اوباما!
این شعر که جنابعالی در پیام نوروزیتان آوردید یک شعر جانبدار است که پاسفیسم و دیپلماسی غیر جانبدار را در جوهر خود رد میکند شعری است که اگر ابراهام لینکن از آن بصورت تئوریک وام نگرفته ولی در عمل جوهر این شعر را برای تاریخ امریکا و برای سینه سپرکردن هایش در مقابل برده داری سروده است.
پرزیدنت اوباما!
مردم بپا خاسته ایران که از پیکرشان خون میچکد و 30 سال سرکوب و ترور و شکنجه و تبعید را تحمل کرده اند مایلند بشنوند و با چشم خود ببینند که شخص شما به قول های شاعرانه تان وفادار مانده اید و جهان را برای حمایت از مردم بپا خاسته ایران با همین ابیات که بر سر در سازمان ملل نیز نقش بسته است راهنمائی میفرمائید
با احترام
نوید اخگر شاعر تبعیدی ایران سوئد استکهلم
تاریخ 20 جون سال 2009 میلادی
نوید اخگر
Nawid_Akhgar@hotmail.com
http://iranbbb.org/44904.htm
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر